Fabrikant Miyoo maakte vorig jaar furore met de Miyoo Mini. Dat is een zeer kleine handheld waar je veel soort retrogames op kunt spelen. Zo klein, dat je er comfortabel met één hand op kunt gamen. Dat geldt niet voor elk spel natuurlijk, maar wel voor rustige rpg’s of puzzelgames. Die handheld was niet aan te slepen en inmiddels is die uit productie gehaald, om plaats te kunnen maken voor een soort verbeterde versie in de vorm van de Miyoo Mini Plus. Hoe bevalt deze versie van de handheld en is die de investering van minimaal 70 dollar waard?
Wanneer je een handheld uit China bestelt, zoals de Miyoo Mini Plus, dan moet je altijd rekening houden met een aantal zaken die de prijs kunnen verhogen. Denk dan aan invoerrechten en verzendkosten. De handheld zelf mag dan minimaal 69,99 dollar kosten, maar daar mag je dus gerust nog dertig a veertig dollar bij optellen. Bovendien kun je ervoor kiezen een micro-sd-kaart bij te bestellen met daarop een verzameling (illegaal verkregen) roms. Je kunt kiezen uit 64 GB of meer; en hoe meer je kiest, hoe meer geld je daaraan uit gaat geven.
📢 Ben je op zoek naar de reguliere variant van de Miyoo Mini? Dan kun je deze uitgebreide review checken.
Miyoo Mini Plus is groter, maar nog steeds klein
In vergelijking met de Miyoo Mini is de Mini Plus een stuk groter. Maar in feit heb je nog altijd te maken met één van de kleinste en beste emulatiehandhelds van dit moment. De Anbernic RG35XX is goed vergelijkingsmateriaal. Dit toestel kwam uit om het gat in de markt op te vullen die de originele Miyoo Mini achterliet. Maar dat model is een kleine slag groter dan de Mini Plus. Het scheelt een paar millimeter, maar het verschil is zichtbaar. Beide handhelds hebben eenzelfde schermformaat van 3,5 inch. Het betreft een ips lcd-paneel. De accu gaat tot zes uur mee en is iets groter dan voorheen.
De Miyoo Mini Plus voelt ontzettend stevig aan. De buitenkant is van kunststof en voelt solide en premium aan, en datzelfde geldt voor de verschillende knoppen. De actieknoppen voorop hebben een glanzende afwerking gekregen, en daar moet je net van houden. Ze voelen daardoor wat gladder aan dan je misschien zou willen en dat zorgt ervoor dat je duim nooit helemaal goed blijft zitten. Vooral in vergelijking met dezelfde actieknoppen op de Anbernic RG35XX valt het verschil op. Diens knoppen zijn eveneens glanzend, maar je duim glijdt minder snel van de oppervlakte af.
De vierpuntdruktoets voelt erg fijn aan. Die legt, net als de actieknoppen, een redelijk korte afstand af (al is die net wat langer dan op de RG35XX), waardoor je input snel geregistreerd wordt. De besturing voelt daardoor erg betrouwbaar aan. Het draaipunt is eveneens goed, waardoor je hier prima vechtgames op kunt spelen. De plaatsing van de schouderknoppen bevalt dan weer wat minder. Die bedien je echt met de uiteinden van je wijsvingers, waardoor je het systeem wat krampachtig vasthoudt. De verhoogde L2- en R2-knoppen zijn goed te onderscheiden van de andere twee triggers.
Emulatie tot aan PlayStation 1
Om het scherm is veel te doen, en met reden. Het is namelijk van hoge kwaliteit, waardoor je games er levendig, kleurrijk en haarscherp uitzien. De kleuren van met name Game Boy Advance-games komen goed tot hun recht, en opvallend is hoe weinig last de handheld heeft van light bleeding. Daardoor licht het scherm mooi egaal op. Ook kun je met filters pixelblokjes toevoegen, bijvoorbeeld. Dit is vergelijkbaar met de manier waarop Nintendo dat regelt met het Game Boy-aanbod op Nintendo Switch Online. Maar je kunt gelukkig ook zonder overlays spelen.
De hardware (een ARM Cortex A7 dualcore-processor, geklokt op 1,2 GHz en 128 MB aan wekgeheugen) is krachtig genoeg voor het afspelen van PlayStation 1-games. Maar verwacht niet meer dan dat. Sterker nog: verwacht ook niet te veel van de PS1-emulatie. Tijdens het testen merkte ik namelijk dat sommige games in een afwijkend schermformaat gepresenteerd worden en het is me nog niet gelukt om die instellingen aan te passen. Maar alles daaronder werkt goed: NES, SNES, Game Boy (Color, Advance), PC Engine, arcadekasten en apparaten van Neogeo en Wonderswan.
Eigenlijk werkt de Miyoo Mini Plus vanaf het moment dat je hem uit de doos haalt meteen goed. De fabrikant heeft verschillende emulatoren voor je geïnstalleerd (en wanneer je een micro-sd-kaart bestelt, krijg je er ook games bij), waardoor je zelf weinig hoeft te doen. De software is overzichtelijk en tot op zekere hoogte toegankelijk, waardoor het niet lang duurt voordat je je favoriete games van weleer aan het spelen bent. En met verschillende thema’s aan boord kun je de interface van het apparaat op visueel niveau personaliseren – dergelijke opties zijn mooi meegenomen.
OnionOS mist belangrijke functies
Maar wanneer je meer gaat vragen van het systeem, dat op Linux draait, dan wordt het een beetje ingewikkeld. Als softwareschil levert Miyoo Onion OS mee. Dit is een licht systeem dat snel werkt en reageert en informatie overzichtelijk presenteert. Echter, aan enkele functies ontbreekt het wel, zoals een simpele zoekfunctie. Wanneer je honderden of duizenden games op een micro-sd-kaartje zet en die wil spelen, dan moet je ze stuk voor stuk afgaan om te vinden wat je zoekt. Dat is niet erg gebruiksvriendelijk en zonder omweg lijkt het er niet op dat je dit snel kunt oplossen.
Als ik een product als de Miyoo Mini Plus beoordeel, dan vind ik het belangrijk om te kijken naar wat je er mee kunt en niet mee zou kunnen. Want met wat hulp vanuit de community, zoals op Reddit, kun je al snel andere of geüpdatete software op het apparaat installeren. Niet alleen kun je zo een zoekfunctie toevoegen, maar ook gemakkelijk andere emulatiekernen die nodig zijn voor RetroArch. Soms komt het voor dat een bepaalde emulatiekern niet helemaal lekker werkt en dan kun je dus eigenlijk je games niet spelen zonder gedoe. Android-handhelds zijn op technisch vlak veel toegankelijker.
Wellicht dat dergelijke problemen opgelost kunnen worden middels over-the-air-updates die Miyoo zou kunnen uitbrengen. Want in tegenstelling tot de Miyoo Mini beschikt de Mini Plus over een wifi-chip, waarmee dergelijke updates mogelijk zijn. Ook krijg je daardoor binnenkort toegang tot je verzameling Retro Achievements in RetroArch (daar heb je wel een online account voor nodig). In de toekomst komen er allerlei zaken aan die positief klinken. Denk dan aan cloudsaves, een accurate klok, een themawinkel en meer. Maar per maart 2023 is dat allemaal nog niet het geval.
Miyoo Mini Plus kopen of niet?
De toekomst voor de Miyoo Mini Plus ziet er in elk geval rooskleurig uit, als je kijkt naar het aantal functies. Vooralsnog heeft het apparaat een groot probleem, dan al speelt sinds de introductie van zijn voorganger: de beschikbaarheid. Ik kan nu zeggen dat de Miyoo Mini Plus je geld waard is vanwege een aantal belangrijke eigenschappen, maar het grote struikelblok is nog steeds dat je dit apparaat niet (snel) kunt kopen. Af en toe is er een nieuwe voorraad beschikbaar, maar die wordt dan opgekocht door doorverkopers of scalpers, waardoor je ook nog eens meer geld kwijt bent.
Dat gezegd hebbende doet Miyoo met de Mini Plus een hoop dingen goed. Het scherm is fenomenaal en de verschillende beeldopties binnen RetroArch kunnen de ervaring personaliseren. De handheld ligt lekker in de hand, behalve wanneer je vaak de schouderknoppen nodig hebt. Als je een handheld zoekt waar je meteen op wil spelen zodra die binnenkomt, dan kun je hier eigenlijk niet de mist mee ingaan. Wat de Miyoo Mini Plus echter wat ontoegankelijk maakt, is het feit dat iets aanpassen aan de software veel moeite kost. En dat wil je wel, omdat er helaas basale functies missen.
